بخشی از انواع لوله های خونگیری و کاربرد آن ها

جمع آوری نمونه خون یکی از مراحل اساسی و مهم در انجام آزمایش های بالینی می باشد.

به این منظور از روش های گوناگون خونگیری جهت آماده سازی نمونه استفاده می شود که مهم ترین آن ها خونگیری با سیستم ونوجکت یا استفاده از لوله و سرنگ است.

در سال های اخیر لوله های جمع آوری خون خلا جایگزین استفاده از لوله و سرنگ ها شده و به طور گسترده در حوزه تحقیقاتی و بالینی کاربرد دارند.

سیستم های ونوجکت شامل سوزن خونگیری ، لوله خونگیری خلا و آداپتور سوزن و لوله می باشد.

اجزای لوله های خونگیری

لوله های خونگیری از لوله  PET یا PP  و درپوش خلا یا غیرخلا تشکیل شده اند.

آزمایش های بالینی خون بسته به هدف تجویز به سرم ، پلاسما یا نمونه کامل خون نیاز دارد..

به این منظور مواد فعال کننده انعقاد یا ضد انعقاد درون لوله خونگیری افزوده می شود که براساس نوع ماده به کار رفته در لوله ها ، رنگ درپوش متفاوت خواهد بود.

انواع لوله های خونگیری

لوله های جمع آوری سرم

سرم بخش مایع خون و فاقد فاکتور های انعقاد و سلول های خونی است.

به منظور دستیابی به سرم خون از مواد فعال کننده انعقاد درون لوله خونگیری ( کاهش زمان آماده سازی نمونه) یا فرآیند انعقاد طبیعی استفاده می شود.  

1-1 لوله های فعال کننده انعقاد Clot Activator  ( درپوش قرمز)

به منظور جمع آوری سرم خون در زمان کوتاه  برای آزمایش های بیوشیمی، سرولوژی و ایمونولوژی از از این لوله استفاده می شود.

2-1 لوله فعال کننده انعقاد و ژنGel Clot Activator  ( درپوش زرد )

این لوله با قابلیت تشکیل سد ژل بین سلول های خونی و سرم پس از سانترفیوژ، امکان انتقال آسان و ایمن نمونه را فراهم می آورد.

سرم به دست آمده نیز برای آزمایش های بیوشیمی، سرولوژی و ایمونولوژی مورد استفاده قرار می گیرد.

3-1  لوله فعال کننده انعقاد ترومبین (درپوش نارنجی)

به منظور جمع آوری سرم خون در زمان های اورژانسی برای آزمایش های بیوشیمی، سرولوژی و ایمنولوژی از این لوله استفاده می شود.

4-1  لوله های فاقد افزودنی  No additive  ( درپوش قرمز)

در این لوله افزودنی وجود ندارد و با هدف جمع آوری سرم خون در آزمایش های بیوشیمی، سرولوژی و ایمنولوژی یا امور آزمایشگاهی استفاده می شود.

لوله های جمع آوری پلاسما

 پلاسما بخش مایع خون و فاقد سلول های خونی می باشد.

به منظور دستیابی به پلاسما از مواد ضد انعقاد مانند سدیم سیترات، نمکه های هپارین، نمک های EDTA ، اگزالات و.. درون لوله های خونگیری استفاده می شود.

لوله سدیم سیترات 3.2% PT-PTT (درپوش آبی)

این لوله حاوی محلول سدیم سیترات 3.2% است که با امکان فرآیند ضدانعقاد برگشت پذیر، نمونه  مورد استفاده در ارزیابی عملکرد لخته زایی خون در آزمایش های  PT  و  PTT  را فراهم می کند.

لوله های هپارین (درپوش سبز) Sodium heparin   lithium heparin

لوله هپارین یا لیتیم هپارین مورد استفاده در این لوله ها با فعال کننده آنتی ترومبین مانع از تشکیل لخته شده و نمونه کامل خون یا پلاسمای به دست آمده در آزمایش هایی نظیر سرولوژی رئولوژی خون، کاریوتایپینگ و… استفاده می شود.

 لوله  EDTA ( اتیلن دی آمین تترا استیک اسید)  ( درپوش بنفش)

 EDTA K2 یا  EDTA K3  به کار رفته در این لوله ها با حذف یون کلسیم مورد نیاز در واکنش انعقاد، از لخته زایی جلوگیری کرده و نمونه های بدست آمده در آزمایش های  CBC یا هماتولوژی مورد استفاده قرار می گیرند.

 لوله سدیم سیترات 3.8%  ESR  ( درپوش مشکی)

این لوله حاوی محلول سدیم سیترات 3.8% می باشد و امکان ارزیابی نرخ رسوب گلبول قرمز جهت تشخیص التهاب در آزمایش های  ESR را فراهم می سازد.

لوله های گلوکز (درپوش خاکستری)

استفاده از ترکیب سدیم فلوراید و دیگر ضدانعقاد ها در لوله های گلوکز مانع سوخت و ساز قند خون و همولیز آن می شود و نمونه در طول 72 ساعت ثبات بیشتری جهت سنجش گلوکز خواهد داشت.

6-1 لوله های ACD (درپوش قرمز)

محلول ACD-A  یا  ACD-B  در این لوله ها به حفظ حیات و سلامت سلول های خونی در زمان بیشتر کمک می کند و امکان استفاده نمونه در آزمایش هایی نظیر تعیین گروه خونی،  DNA  یا  LHA را فراهم می آورد.